Dag 6: Kyetume

Dag 6 stond in het teken van het MMF, oftewel het MeerMinderFonds van De Ark. Met dit fonds was een jaar lang geld verzameld voor het ziekenhuis in Kyetume en dat zouden we deze dag gaan overhandigen. Kyetume lag op een uur rijden (ongeveer) van Kampala. Onderweg bezochten we nog even een plaatselijke supermarkt. Leuk om zo'n zaak eens van binnen te zien. Ze verkochten er het merk van wat ik nodig had, dus dat kwam goed uit. Ook wat zoutjes voor onderweg gekocht. Bij de temperaturen die we hadden was aanvulling van zout geen overbodige luxe. Voor water in de bus was volop gezorgd, daar hadden we zelf geen omkijken naar.
Veel later dan de bedoeling was (maar ondertussen keken we daar al niet meer van op) arriveerden we bij het gemeenschapscentrum. Daar zaten onder een paar enorme partytenten toch zeker wel zo'n 200 mensen op ons te wachten!
We werden weer allerhartelijkst verwelkomt en kregen ook weer diverse toespraken te horen. De bedoeling was dat ons in groepjes gingen verdelen en in drie groepen een aantal projecten gingen bezoeken. Ik vond het wel leuk, net als Marianne, Marian en Irene, om een soort tuinbouwschool te gaan bekijken. Dat hield in dat we met Ruben, de directeur, in de auto gingen voor een rit van wel bijna een uur. In de achterbak van de auto stonden ook nog een 5-tal Ugandese heren ter begeleiding. Wij voelden ons wel veilig op die manier. Na de lange rit kwamen we dus aan bij bovengenoemde school. Interessant om te bekijken hoe ze hier het onderwijs geven. Ze richten zicht op land- en tuinbouwonderwijs. De leerlingen leren hoe ze koeien en varkens moeten verzorgen en hoe ze bijvoorbeeld bananen e.d. moeten verbouwen. We kregen ook de tuin te zien en de stal met varkens. Ook namen we een kijkje in één van de slaapzalen van de boardingschool. Omdat het vakantie was waren er echter geen leerlingen aanwezig. Toen we de school bezichtigd hadden gingen we weer op de terugweg. We stopten nog bij een communityproject. Een gezin dat weeskinderen in huis neemt krijgt een koe om voor te zorgen.
De laatste stop was bij het ziekenhuis. Dat was mooi om te zien. Want daar hadden we het hele jaar geld voor verzameld. Na het ziekenhuis gingen we terug naar de ontmoetingsplek. Daar zat nog steeds die hele grote groep mensen geduldig op ons te wachten. Het koor ontving ons met een mooi lied waarbij we nog uitgenodigd werden om mee te dansen.
Hierna volgden weer de nodige toespraken. Het hoogtepunt was toch wel de overhandiging van de cheque voor het ziekenhuis. Er werd nog het nodige gezongen en gedanst. En natuurlijk was er ook eten. Een heleboel eten, eerst weer voor ons en daarna voor de mensen die al heel lang hadden zitten wachten.






's Avonds hadden we een diner met partners van Icco/Kerk in actie in een hotel in Kampala. Leuk om ook andere instanties te ontmoeten dan the Mothers Union. Ook lekker gegeten weer. Vanwege de kapotte auto werden we door Cornelius weer met een taxi opgehaald.