Wandelen

Als wij straks naar Uganda gaan willen wij graag iets meenemen voor de Mother's Union aldaar. Het meest practische is dan toch om een geld bedrag mee te nemen dat ze dan ter plekke kunnen uitgeven aan iets zinvols. Toen we zo ongeveer een jaar geleden deze reis begonnen te plannen waren we het daar snel over eens. Allerlei ideeën kwamen op tafel om op wat voor manier dan ook geld in te zamelen. Een aantal daarvan hebben we ook uitgevoerd (of zijn we nog mee bezig). Zo is er een fiets/puzzeltocht georganiseerd. Ook van de sucesvolle boekenmarkt, gehouden in het najaar is een aardig bedrag bestemd voor ons cadeau. Een van de leukste initiatieven is toch wel de sponsorwandeltocht die we met een groep lopen. Eén van onze groepsleden kwam op het idee om met elkaar het Noordhollandpad te gaan lopen. Dat is een lange afstandswandeling die loopt van Den Oever tot Huizen, dwars door Noord-Holland. In totaal zo'n 200 km. Gelukkig zijn al die kilometers wel verdeeld in totaal 9 etappes. De vaste lopers hebben allemaal zo hun eigen sponsoren gezocht. De één geeft een vast bedrag, een ander sponsort per gelopen kilometer. Ook zijn er mensen die tegen betaling van € 10,-- per wandeling gezellig meelopen. Want gezellig is het wel!
De eerste wandeling, van Den Oever naar Kolhorn heb ik zelf (nog) niet gelopen. Dat was ook onmiddellijk de langste etappe. Volgens de site zou dat zo'n 28 km. zijn. Dat vond ik toch wat te veel van het goede als ongeoefende wandelaar. Die site vertrouwen we ook niet helemaal want van de zes tot nu toe gelopen etappes waren de meesten toch echt langer dan aangegeven.
Maar er is hoop. Koos heeft vorige week de etappe van Ouderkerk a/d Amstel naar Abcoude gelopen en die was zomaar 2 km korter dan de opgegeven 24 km. Dat zijn leuke dingen.
Ook leuke dingen zijn de koffiestops onderweg. Marianne en Irene zijn ook altijd blij met die stops. Daarna is hun rugzak namelijk een stuk lichter doordat de termoskannen een stuk leger zijn. Er is ook altijd wel iemand die voor iets lekkers bij de koffie zorgt, al dan niet Sonja proof.
Als er gelegenheid voor is willen we ook nog wel eens zo halverwege een plaatselijk restaurant of zo bezoeken. Dit vanwege de nodige sanitaire stop en (nog) meer koffie. De laatste keer had een van de wandelaars wel een heel aangename verrassing bij zich. We waren eindelijk door een heel stuk drassig weiland heen en op het verharde pad toverde Gerard een thermoskan met Gluhwein tevoorschijn. Dat ging er ook wel in! We hadden toen ook de gelegenheid om onze vieze broeken eens goed te bekijken.









Aan het eind van z'n wandeling moeten we natuurlijk ook weer terug richting huis. Soms is er iemand zo aardig om naar het eindpunt te komen om de chauffeurs weer naar het beginpunt te brengen. De rest van de groep zoekt dan graag een kroeg o.i.d. op om onder het genot van een lekker drankje nog even na te genieten van de mooie dag. Want eerlijk waar de beste sponsor wat dat betreft die zit toch hoog boven. We hebben nog geen dag met regen gelopen. Soms is het wat bewolkt en ook wat kouder maar het is echt altijd prachtig wandelweer. Daar hopen we dan ook maar weer op voor a.s. zaterdag. We zijn ondertussen allemaal erg benieuwd naar het eindbedrag van alle activiteiten. De laatste stand was namelijk ruim € 5000,--!! Daar kunnen we mee aankomen vinden we. Dat geld zal zeer zeker heel nuttig besteed worden.
Nog drie etappes te gaan. Zelf ben ik nog steeds van plan om toch ook dat eerste stuk nog eens te gaan lopen. Desnoods in twee stukken, ik zal mijn sponsors per slot van rekening zo veel mogelijk geld uit de zak kloppen. Voor de Mother's heb ik veel over wat dat betreft.

Voorbereidingsweekend

Afgelopen weekend zijn we met de groep die mee naar Uganda gaat ter voorbereiding naar Bergen aan Zee geweest. We wilden op een andere locatie dan hier in Hoofddorp aandacht besteden aan het groepsproces, wat komt er kijken bij het als groep op pad gaan voor zo'n reis. We zijn toch niet bepaalt een doorsnee reisgezelschap als we in april vertrekken. Tien mensen die elkaar kennen vanuit dezelfde kerk en die twee weken met elkaar door Uganda reizen. Er zitten echt wel toeristische uitstapjes bij maar toch. We gaan ook allerlei projecten van de Mothers bekijken en er staan een aantal bezoeken een afdeling van de Mothers Union gepland. In twee weken zullen we ook heel wat kerkdiensten bijwonen als ik het programma goed begrijp. Al met al redenen genoeg om van te voren bij elkaar te komen. Toen we hier een tijd geleden over spraken kwam Marian met het Nivon huis in Bergen als locatie. Dat bleek een goede optie. Niet te ver en niet te duur. Zo gezegd, zo gedaan. Vrijdagmiddag even voor vijf uur werd er verzameld bij De Ark. Toen iedereen er was en de drie auto's ingepakt waren konden we vertrekken. Dat was even over vijven. Al snel viel de stoet uiteen. Marian ging de ene kant op. Ans en Antonet verlieten het Muiderbos via een andere weg. Bij de verkeerslichten met de Kruisweg raakten deze twee auto's ook uit elkaar. Ik zat bij Ans, samen met Irene en Tineke.
Onderweg zagen we Antonet (en Rien, Elise en Marianne) wel een aantal keren maar in de buurt van Alkmaar waren ze nergens meer te bekennen. De auto met Marian, Willeke en Koos zagen we pas weer in Bergen, waar we echt alledrie tegelijk de parkeerplaats opdraaiden.

Als eerste werden de kamers verdeeld en de bagage daarnaar toe gebracht. Toen met z'n elven in de keuken gedoken om te koken. Erg gezellig op die manier. Na het eten weer met net zoveel mensen aan de afwas. Dat schiet dan lekker op.

Marianne was druk met koffie en theezetten. Na wat heen en weer geschuif vonden we een plekje in de "serre" van de grote zaal. Beetje krap en wat rumoerig, maar ja, we zaten.

Rien liet ons een foto uitzoeken en aan de hand van de gekozen foto moest je verwoorden wat je van het komende bezoek verwacht. Ook moesten we aangeven waarom we meegaan.

Na deze serieuze praatsessie kwam de wijn op tafel en ook nootjes, chips etc. ontbraken niet. Zo werd het dus toch nog gezellig(er). Om één uur haakte ik af en even later kwamen ook Antonet en Elise naar boven. Het was, ondanks de enorme wind, toch snel rustig bij ons op de kamer. Ondanks het gesnurk dat af en toe te horen was toch een paar uur lekker geslapen. Niet eens uit het vrij smalle bed gevallen.

De volgende ochtend zorgden Koos en ik voor het ontbijt. Iedereen werd op zijn of haar manier wakker. Ook nu was het afwasje snel gedaan met een paar mensen. Een groot gedeelte van de groep ging eerst nog een frisse neus halen. We zaten wel heel erg dicht bij de zee. Het kan dan toch niet zo zijn dat je die niet gezien hebt.
Daarna aan de slag met het vaardighedenspel. Gelukkig op de positieve manier. Je moest een kaartje met een (goede) vaardigheid bij een van je groepsgenoten leggen en verklaren waarom je juist dat kaartje bij die persoon neerlegde. Kan heel verhelderend zijn. We hebben dit spel een aantal rondes gespeeld.
Tussendoor bleef Marianne naar de keuken lopen om koffie en thee te zetten. Er stond ook voldoende koek e.d. op tafel om (als dat al zou kunnen na het ontbijt) geen trek te krijgen. Toch ging, na voor een aantal mensen nogmaals een wandeling langs het strand, de lunch er ook weer prima in.
's Middags nog even doorgepraat over de komende reis. Waar ben je bang voor, waar zie je tegen op. Ook gaf Elise nog wat "aanschouwend" onderwijs.
Langzamerhand was toch de fut er bij een aantal mensen wel een beetje uit. Na nog een drankje ging iedereen zo weer zijn of haar eigen weg. Irene werd door ons bij station Sloterdijk afgezet en Ans bracht Tineke en mij weer keurig thuis in Hoofddorp.

Al met al een goed weekend waar we toch het één en ander van op hebben gestoken. Een vervolg staat gepland op 31 maart. Dan hopen we nog echt praktische omgangstips te krijgen en wat woordjes te kunnen leren zodat we fatsoenlijk kunnen groeten en dank je wel kunnen zeggen.