We zijn er weer

Helaas, we zijn weer terug. Wat een geweldige reis hebben we gehad. Ik had nog wel langer willen blijven, maar ja, de plicht roept weer zo meteen. We hebben een heleboel gezien, gedaan, beleefd, ervaren enz. enz. Eigenlijk weet ik niet goed waar te beginnen met vertellen. Daarom maar eerst een paar algemene indrukken. De rest heeft nog even tijd nodig om te verwerken. Wat me bij zal blijven is o.a. de geweldige ontvangst op het vliegveld Entebbe. Toen we eenmaal door de douane waren kwam er een groep ontzetten enthousiaste, luid joelende dames op ons af. Samen met een grote groep kinderen, met voor ieder van ons een bos bloemen! Een ander punt wat opviel is dat Uganda eigenlijk een heel groen land is. Overal waar we kwamen werden we door kinderen begroet met de kreet "Bye mzungu"(Blanke). De enorme kracht die al die mensen uitstralen, ook al hebben ze helemaal niets. Ze zullen altijd proberen iemand anders te helpen en te bemoedigen. Daar kunnen wij een voorbeeld aan nemen. Al het gezang en gedans wat ons als welkom werd bereid. Hoe kan je het allemaal omschrijven. En niet te vergeten de indrukwekkende testemonies die we op diverse plaatsen te horen kregen. Dat maakt indruk kan ik je verzekeren. Ik moet dat eerst eens rustig overdenken voor dat ik daar een goed beeld kan geven. Want ik vind dat ik dat wel aan al die dappere mensen verplicht ben. Toch kon ik het niet nalaten om nu eerst even mijn allereerste reactie hier weer te geven. Een uitgebreider verslag komt dan wel op een later tijdstip.