voorbereidingen en nog meer van dat soort zaken

Het wordt weer tijd voor een kleine update wat betreft onze reis. Op 15 maart hebben we een middag besteed aan nog wat voorbereidingszaken. Er kwam een meneer van Icco een verhaal houden over hoe je veilig dit soort reizen kan maken. Hij had een aantal nuttige tips en informatie. Dingen die eigenlijk allemaal heel logisch zijn, gewoon een kwestie van je gezond verstand gebruiken. Toch was het goed dat dit eens zo voor je op een rijtje werd gezet. Daarna was er een jongedame uit Uganda waar we ook nog was praktische tips van gekregen hebben. We sloten af met een hapje en een drankje.
Woensdag hierop moesten Koos en ik ons melden bij het gezondheidscentrum voor onze twee resterende prikken. Vanwege onze reis naar Mexico van vorig jaar hadden we er maar twee nodig. Een herhaling voor hepatitis A en één voor gele koorts. Deze is zeer zeker verplicht en daarvoor kregen we een stempel in ons inentinspaspoort. Koos moest daarvoor echter nog weer op en neer naar huis. Hij had deze boekjes in zijn kantoortas laten zitten en hij had dus nog tijd gehad om de tas thuis neer te zetten. De prikken stellen eigenlijk niet zoveel voor vind ik. Eigenlijk moet ik zeggen de prik. Want bij zowel Koos als bij mij werd er maar één keer geprikt en daar werden dan twee flesjes door gespoten. Ik had er net als vorige keer totaal geen last van. Vreemd genoeg heb ik wel een paar dagen een blauwe plek gehad daar waar ik geprikt ben, maar dat is dan ook alles. Ook hebben we onze malariapillen al in huis. Wat een dure dingen zijn dat zeg. Meer dan € 3,-- per stuk.

Zaterdag hebben we weer gewandeld. De één na laatste etappe deze keer. Uiteindelijk was dit iets meer dan 21 km. Het weer viel nog alleszins mee vond ik. Er werd allerlei noodweer verwacht. We startten zelfs met een flauw zonnetje. Dat hield echter niet lang stand, maar toch hebben we het het grootste deel van de toch droog gehouden. Wat jammer was was dat de horecagelegenheden die we tegen kwamen allemaal gesloten waren. We hebben dus alleen koffie uit de thermoskannen gehad. Ook geen probleem hoor, er was genoeg.
De plek waar we stonden was niet heel erg handig. Er wilde een paar keer een auto langs en toen moest alles weer opgepakt worden. Het was echter wel zodanig ruim dat er 25 mensen niet op de weg hoefde te staan. Dat is toch ook wel aangenaam, dat iedereen weer veilig en heel bij het eindpunt arriveert.
Het laatste stuk was helaas nogal een behoorlijk drassig dijkje. Dat had tot gevolg dat ik weer last kreeg van mijn knie. Deze keer was het de linker. Ik verdraaide die toen ik dat dijkje afstapte.
Nou ja, maar weer eens een keer mijn oefeningen doen, dat kan ook geen kwaad denk ik.



Hiernaast zie je het dijkje dat dus zo drassig was.
Dat leverde ook weer behoorlijk vieze broeken op. Waar zouden we toch zijn zonder wasmachines.





Op tweede paasdag kregen we van mijn ouders nog een keer een sponsorbijdrage voor het wandelen. We worden allemaal erg nieuwsgierig naar het totaalbedrag dat we mee gaan nemen. Iemand opperde al om beveiliging in te huren. Maar ach we hebben die veiligheidstraining gehad, dus we kunnen het zelf wel oplossen denk ik.