Dopen

Nog maar een filmpje. Aan het eind van de kerkdienst op vrijdag werd ons vriendelijk medegedeeld dat we ook de volgende dag weer in de kerk verwacht werden. Het liefst een beetje op tijd zodat we alle facetten van de diensten van die dag konden meemaken. Acht uur bedoelde de priester dus, maar er werd bijgezegd dat de gasten uit Nederland ook wel iets later konden komen, ze hadden per slot van rekening een lange reis achter de rug. Jammer genoeg voor Koos en mijn persoon had onze gastheer hier toch wat andere ideeen over. We waren de volgende dag vroeg wakker. Dat was ook wel een beetje mijn schuld. Ik liet 's ochtends vroeg de deksel van de spoelbak van het toilet aan gruzelementen vallen. Om de w.c. door te spoelen moesten we dat namelijk optillen om deze met een maatbeker een aantal keer te vullen zodat het toilet doorgespoeld kon worden. Ons gastgezin had namelijk geen aansluiting op de waterleiding. Al het water dat ze gebruiken komt uit een grote ton waarin het regenwater (als dat er is tenminste) wordt opgevangen. Is er geen regenwater dan moet er van onder aan de weg water aangevoerd worden. Het komt er op neer dat wij deze zaterdag dus klokslag 08.00 uur in de kerk zaten. We gingen met een taxi, omdat de auto van Cornelius en Grace uitgeleend was.
Om achter was er eerst iets van een gebedsdienst. Nadat deze afgelopen was werden er voorbereidingen getroffen voor de doopdienst die hierna zou plaatsvinden. Een heel groot vat werd binnen gebracht en helemaal gevuld met water. Terwijl men hier mee bezig was konden wij ons nog even opfrissen op één van de kamers van het Spiritual Centre. Toen wij weer naar de kekr wilden gaan konden we er niet omheen om met Manjeri en nog een paar dames uit Gulu en omstreken thee te drinken. Zij gingen daar namelijk net eens goed voor zitten en één van de dames werd er door Manjeri op uitgestuurd om nog een paar kopjes te halen.
Hierdoor hebben we uiteindelijk een belangrijk onderdeel van de doopdienst gemist vertelde onzed gastheer later. Dat was zoiets als het voorstellen of stellen van de doopvragen buiten bij de ingang van de kerk. Als we Cornelius tenminste goed begrepen hebben.
Het "echte" dopen gaat er wel iets anders aan toe dan wij in ons eigen Arkje gewend zijn. In de eerste plaats zijn er een heleboel dopelingen. Van kleine babietjes, dreumesjes, peutertjes tot jong volwassenen. Iedereen die gedoopt wordt moest tot drie maal toe in dat grote vat met water ondergedompeld worden. De babietjes werden door de priester met ferme hand hieraan onderworpen. De groteren moesten in het vat staand ondergeduwd worden en mochten zich hierbij niet aan de rand vasthouden.