Voorbereidingsweekend

Afgelopen weekend zijn we met de groep die mee naar Uganda gaat ter voorbereiding naar Bergen aan Zee geweest. We wilden op een andere locatie dan hier in Hoofddorp aandacht besteden aan het groepsproces, wat komt er kijken bij het als groep op pad gaan voor zo'n reis. We zijn toch niet bepaalt een doorsnee reisgezelschap als we in april vertrekken. Tien mensen die elkaar kennen vanuit dezelfde kerk en die twee weken met elkaar door Uganda reizen. Er zitten echt wel toeristische uitstapjes bij maar toch. We gaan ook allerlei projecten van de Mothers bekijken en er staan een aantal bezoeken een afdeling van de Mothers Union gepland. In twee weken zullen we ook heel wat kerkdiensten bijwonen als ik het programma goed begrijp. Al met al redenen genoeg om van te voren bij elkaar te komen. Toen we hier een tijd geleden over spraken kwam Marian met het Nivon huis in Bergen als locatie. Dat bleek een goede optie. Niet te ver en niet te duur. Zo gezegd, zo gedaan. Vrijdagmiddag even voor vijf uur werd er verzameld bij De Ark. Toen iedereen er was en de drie auto's ingepakt waren konden we vertrekken. Dat was even over vijven. Al snel viel de stoet uiteen. Marian ging de ene kant op. Ans en Antonet verlieten het Muiderbos via een andere weg. Bij de verkeerslichten met de Kruisweg raakten deze twee auto's ook uit elkaar. Ik zat bij Ans, samen met Irene en Tineke.
Onderweg zagen we Antonet (en Rien, Elise en Marianne) wel een aantal keren maar in de buurt van Alkmaar waren ze nergens meer te bekennen. De auto met Marian, Willeke en Koos zagen we pas weer in Bergen, waar we echt alledrie tegelijk de parkeerplaats opdraaiden.

Als eerste werden de kamers verdeeld en de bagage daarnaar toe gebracht. Toen met z'n elven in de keuken gedoken om te koken. Erg gezellig op die manier. Na het eten weer met net zoveel mensen aan de afwas. Dat schiet dan lekker op.

Marianne was druk met koffie en theezetten. Na wat heen en weer geschuif vonden we een plekje in de "serre" van de grote zaal. Beetje krap en wat rumoerig, maar ja, we zaten.

Rien liet ons een foto uitzoeken en aan de hand van de gekozen foto moest je verwoorden wat je van het komende bezoek verwacht. Ook moesten we aangeven waarom we meegaan.

Na deze serieuze praatsessie kwam de wijn op tafel en ook nootjes, chips etc. ontbraken niet. Zo werd het dus toch nog gezellig(er). Om één uur haakte ik af en even later kwamen ook Antonet en Elise naar boven. Het was, ondanks de enorme wind, toch snel rustig bij ons op de kamer. Ondanks het gesnurk dat af en toe te horen was toch een paar uur lekker geslapen. Niet eens uit het vrij smalle bed gevallen.

De volgende ochtend zorgden Koos en ik voor het ontbijt. Iedereen werd op zijn of haar manier wakker. Ook nu was het afwasje snel gedaan met een paar mensen. Een groot gedeelte van de groep ging eerst nog een frisse neus halen. We zaten wel heel erg dicht bij de zee. Het kan dan toch niet zo zijn dat je die niet gezien hebt.
Daarna aan de slag met het vaardighedenspel. Gelukkig op de positieve manier. Je moest een kaartje met een (goede) vaardigheid bij een van je groepsgenoten leggen en verklaren waarom je juist dat kaartje bij die persoon neerlegde. Kan heel verhelderend zijn. We hebben dit spel een aantal rondes gespeeld.
Tussendoor bleef Marianne naar de keuken lopen om koffie en thee te zetten. Er stond ook voldoende koek e.d. op tafel om (als dat al zou kunnen na het ontbijt) geen trek te krijgen. Toch ging, na voor een aantal mensen nogmaals een wandeling langs het strand, de lunch er ook weer prima in.
's Middags nog even doorgepraat over de komende reis. Waar ben je bang voor, waar zie je tegen op. Ook gaf Elise nog wat "aanschouwend" onderwijs.
Langzamerhand was toch de fut er bij een aantal mensen wel een beetje uit. Na nog een drankje ging iedereen zo weer zijn of haar eigen weg. Irene werd door ons bij station Sloterdijk afgezet en Ans bracht Tineke en mij weer keurig thuis in Hoofddorp.

Al met al een goed weekend waar we toch het één en ander van op hebben gestoken. Een vervolg staat gepland op 31 maart. Dan hopen we nog echt praktische omgangstips te krijgen en wat woordjes te kunnen leren zodat we fatsoenlijk kunnen groeten en dank je wel kunnen zeggen.